Officieel zou de positie van Nico Blontrock binnen vier jaar naar partijgenote Doenja Van Belleghem gaan, maar insiders weten al weken dat Patrick Keersebilck de huidige Schepen van Cultuur zou opvolgen.
Keersebilck die recent de deur achter zich dichttrok als directeur bij Cactus Muziekcentrum zet hiermee zijn eerste stappen in de politiek. Een ambitieuze zet of hoogmoed? Kersvers DBS journalist Rik Tammenaers kreeg de toekomstige schepen te pakken voor een eerste exclusief interview dat plaatsvond in diens favoriete muziekcentrum: de 4AD in Diksmuide.
Tammenaers: “Dag Patrick, mag ik u in de eerste plaats felici…”
Patrick Keersebilck: “Owla Paula, voor dat we hier beginnen, dat rondje is toch van gie é? Of ik zeg niks, nada, noppes.”
Tammenaers: “Geen zorgen Patje. Sinds de recente overname van 22 november jongstleden heeft DBS financieel de wind in de zeilen. Zet ik meteen een tweede rondje?”
Keersebilck: “Is de Cercle een bende janetten? Voor mij twee blauwe Chimays, een poester, een droge worst en een portie bitterballen!”
Tammenaers: “Van harte gefeliciteerd dus met je nieuwe job. Maar eerlijk, is deze functie niet te veeleisend voor iemand die net een intensieve professionele loopbaan als directeur van een muziekcentrum heeft beëindigd?”
Keersebilck: "Laat ons wel wezen. Het is niet dat ik de voorbije jaren veel heb gedaan als directeur bij Cactus. Het meeste werk kruipt in het Cactus Festival programmeren en dat is eigenlijk al jaren gewoon een copy-paste van de vorige affiches. Het klootjesvolk hier in Brugge zit namelijk niet te wachten op een spannend programma. Dus is dat voor mij gewoon om de zoveel tijd wat Vlaamse onder de kerktoren bagger als Tourist Lemc, Brihang, Arsenal of kroketmuziek zoals Goldband of Bazart op de affiche zetten. Vul dat verder aan met internationale artiesten op retour, die op de échte festivals niet meer welkom zijn, en klaar is kees.
Toen Mark Lanegan stierf heb ik wel even in de haren gekrabd, maar we hebben dat toen opgelost door te gebaren dat Robert Plant zou spelen op het festival. Daar hadden we ze goed bij hun kloten (lacht). Voor de rest is een muziekclub runnen ook maar gewoon een linkse hobby hoor: overdag manillen op de bureau en ’s avonds pinten lekken aan de bar. Akkoord, de bouw van onze nieuwe zaal heeft even voor wat stress gezorgd toen bleek dat onze toelage van de Vlaamse Gemeenschap tekortschoot, maar één telefoontje met Blontrock (Schepen Nico Blontrock, nvdr) en de deal was gemaakt dat hij mijn job kreeg in ruil voor extra centen. Hij ging er ook voor zorgen dat ik dan zijn job kreeg na mijn periode bij Cactus. En zo was dat eigenlijk in twee minuten geregeld."
Tammenaers: “Dat is toch allemaal niet zeer koosjer en een schoolvoorbeeld van vriendjespolitiek? Het zijn dit soort dingen waardoor de enorme kloof tussen burger en poli…”
Keersebilck: (schiet uit zijn krammen en schakelt over op plat Brugs) “Mo gie bleiter vint. Je zoe beter paster worden in de plekke van journalist! (herpakt zich). “Bon, valt er nog iets te drinken, want de lucht staat droge wi (bulderlacht). Gow, volgende vraag.
Je zoe beter paster worden in de plekke van journalist!
Tammenaers: "Los van het nepotisme zullen velen bang zijn dat je een stijlbreuk zult doorvoeren met het huidige beleid van Nico, dat het vooral moest hebben van extreem laagdrempelige en ronduit gênante vertoningen als pakweg de Brugse Bavik Dagen en Wintergloed. Zullen dergelijke evenementen binnen jouw beleid nog kunnen plaatsvinden en heb je überhaupt voeling met deze wereld?"
Keersebilck: Dat ik zelf fan zou zijn van alternatieve muziekevenementen, dat is allemaal niet echt é. Ik veinsde dat allemaal omdat een job in de gesubsidieerde cultuursector mijn beste garantie was om nooit écht te moeten werken in het leven. Denk jij nu werkelijk dat ik daar zelf plezier uithaalde, uit heel dat onnozel festival in het Minnewaterpark? Voor mij is dat drie dagen de hel! Diep vanbinnen ben ik een echte schlagerfan. Dat is indertijd begonnen toen ze “Een Beetje Verliefd” van Hazes senior draaiden op het jaarlijkse kampioenschap Kleurenwiezen op Sint-Pieters. Ik was op dat moment voor een weddenschap met Patrick Smagghe van de 4AD aan het ‘moosen’ met Magalie, de toenmalige prente van burgemeester Frans Van Acker. Dat moment is mij altijd bijgebleven en heeft me de liefde voor de schlagercultuur opgeleverd.
Tammenaers: “Wat kan de Brugse culturo dan verwachten met jou aan het roer? Komen er veranderingen in het profiel?”
Keersebilck: “ ’t Zal wel zijn! En nog gin bitje! Eerst en vooral gaat het voor eens en voor altijd gedaan zijn met al dat saaie gekweel en die depressieve singer-songwriter brol daar bij Cactus. André Hazes Jr., Christophe, De Romeo’s, … dat is tenminste muziek! Daar ga ik vanaf 1 januari 2029 zwaar op inzetten. En als ze niet willen luisteren, de geldkraan dicht! En omdat we in deze tijden niet anders kunnen, ga ik ook wat mensen van kleur – je moet dat zo zeggen é nu (knipoogt) – als Kid Safari een podium geven op de Markt. Maar voor de rest ga ik vooral gratis pinten drinken op al die recepties waarvoor men als schepen wordt uitgenodigd (lacht).
Het gaat voor eens en voor altijd gedaan zijn met al dat saaie gekweel en die depressieve singer-songwriter brol."
Tammenaers: “Veel succes!”
Keersebilck: “Merci matje! Voor mij nog twee pinten en een bordje gemengd.”
(RT)
Kenny Dezeugstecker
