In het buurtwinkeltje van Roger op Koolkerke is een ongeziene stormloop op zwembroeken aan de gang. Maar liefst drie zwembroeken werden verkocht over de laatste vijf maanden. "Ik denk niet dat ik tijdig zal kunnen herstockeren voor het Damse Vaart seizoen", vertelt de tachtigjarige winkelier.

Hoe het komt dat de hele wereld plotseling zwembroeken wil kopen in het piepkleine winkeltje van Roger is een raadsel. "Ze komen toch wel van heel ver hoor, daarnet had ik nog een mevrouwtje uit Oostkerke aan de lijn. Onvoorstelbaar", aldus een verbaasde Roger.

"Egoïsten", vindt buurtbewoner Edmond dan weer, "ik koop hier ieder jaar mijn zwembroek, en nu kan dat plots niet meer? Hoe moet ik nu in de Damse Vaart zwemmen? Zelfs tijdens de oorlog hadden ze nog zwembroeken. Met een ingehaakte hakenkruisjesboord weliswaar, maar de mensen konden toch tenminste zwemmen." En Edmond is niet de enige misnoegde. Bij het buurtcomité van Koolkerke gaan stemmen op om restricties in te voeren op de hoogstnoodzakelijke goederen: brood, zwembroeken en aardappelen.

"We nemen het zekere voor het onzekere. Voor je het weet kunnen we volgend jaar ook niet gaan zwemmen in de Damse Vaart", getuigt Maria van het buurtcomité, "ik wil niet zeggen dat dat het enige is wat er te doen valt in Koolkerke, maar het is werkelijk het enige dat er hier te doen valt."