De basisschool Sint-Leo sluit binnenkort voorgoed. Het was de laatste basisschool die nog bestond op Sint-Pieters.

In de vorige decennia werden al verschillende scholen gesloten maar dat was omdat geen enkel van de leerlingen slim genoeg was, behalve twee. Die werden overgebracht naar het Oefenschooltje binnen de poorten, terwijl de rest van de kinderen tot dwangarbeid werd gedwongen in de bananenfabriek in de Zeebrugse achterhaven.

Achterpoortje

Al sinds 1889 bestaat er in België een wet op kinderarbeid, maar door een achterpoortje in de wet is deze niet van toepassing op Sint-Pieters. Daarom werkt intussen 98% van de kinderen op Sint-Pieters in de industrie te Zeebrugge of in de Brugse achterhaven. Verschillende advocaten hebben eerder geprobeerd deze situatie aan te klagen, maar na een korte blik op het ratjesvolk van Sint-Pieters hebben ze het direct opgegeven. "Daar steek ik mijn tijd niet in", aldus meester Roland d'Udekem d'Alveringhem, "als ik zwijns wil zien verhuis ik wel naar Wingene."

"Als ik zwijns wil zien verhuis ik wel naar Wingene"

De laatste jaren was er nog maar één schooltje op Sint-Pieters, waar het grootkapitaal al jaren als gieren rondcirkelt om nieuw kruipvolk te ronselen. "We kunnen gewoon niet het hen concurreren", jammert juf Marcel, "iedere ochtend delen de industriëlen hier aan de schoolpoort worsten en joints uit om de kindjes te overtuigen in hun weverijen te werken. Wij kunnen daar niet tegen opboksen. Trouwens, in die fabrieken hebben ze ook iPads. Hier moeten we het doen met verouderde Windows tablets. Die kindjes weten heus wel op welke tablet ze willen doomscrollen."

Werk aan de winkel

Volgens ingewijden zou het industrieel apparaat zich nu richten op Sint-Jozef. "Er is nog veel werk aan de winkel en we gaan daar geen mensen voor betalen. Denk maar aan dozen plooien of garnalen pellen", aldus Brugs ondernemer Jacques-Levi Labitte-De Couille, "de kleine misvormde vingertjes van de jeugd van Sint-Jozef lenen zich daar perfect voor."