Harriette overleefde twee wereldoorlogen, het turbulente interbellum en zag de opbouw van de Belgische welvaartsstaat. Nu ziet ze het verval van de sp.a met lede ogen aan.
Zondag 6 mei, 6u40, Brugge. We gaan op pad om Harriette Demets te ontmoeten in café Het Volkshuis. De sociaal-democratie staat nu al enkele decennia in uitverkoop, en als laatste lid van de Brugse socialistische partij wil Harriette haar verhaal doen, nu het einde nadert voor de sp.a.
De Brugse Stem: Harriette, in hemelsnaam - moest dit nu echt zo vroeg? Het café is nog gesloten.
Harriette Demets: Jongeren tegenwoordig slapen de hele dag door. In mijn tijd stonden we elke dag om vijf uur op, dat was het harde werkmansleven. Geloof me, zo vroeg in de pinten vliegen, dat maakt je hard (haalt een blikje Maes Pils boven en keldert het meteen).
DBS: Vertel, Harriette, wat is er aan de hand met de sociaal-democratie?
Harriette: Het probleem ligt bij de jongeren, niet het socialisme. Vroeger hadden we een groter bewustzijn van onze economische situatie. De nood was hoger omdat onze toekomst nooit was verzekerd. (Harriette haalt een fles cava boven en giet het in één teug binnen)
De ene dag hadden we werk en betaalbaar brood en bier op tafel, de volgende dag was het schrijnende armoede en mochten we zelf vodka stoken. De mensen weten dat niet meer. Vandaag leggen we ons te makkelijk neer bij onze miserie. Jongeren krijgen alles toegestopt en kunnen het hele weekend ontspannen. Sorry, maar gin-tonic, dat is geen drank.
DBS: Toch lijkt het erop dat de volgende generaties minder zullen hebben dan de vorige (Harriette haalt een heupflacon boven en ledigt het in één teug), waarom vechten jongeren niet voor hun toekomst?
Harriette: Het is allemaal voor het klimaat tegenwoordig. Dat is goed, maar wat met de mensen? Uiteraard kunnen we vervuilende auto's meer belasten, de kerncentrales sluiten enzovoort, maar betekent dat dat de mensen er beter van worden? Alles wordt duurder, kijk maar naar de bierprijzen op café. Makkelijk twee euro. Zo zie je maar. (Harriette heft een losliggende tegel op en haalt twee flessen gin uit een kleine put).
DBS: Bedoel je dat de jongeren de verkeerde prioriteiten stellen?
Harriette: Natuurlijk! (Harriette ledigt de tweede fles gin) Onze generatie heeft decennia lang gevochten om betere arbeidsvoorwaarden. Vandaag is staken een vuil woord, maar zonder onze stakingen werkten we vandaag de dag nog altijd twaalf uur per dag in de fabriek. Stakingen organiseren is niet simpel. De hele dag in de kou staan? Doe het maar. Zonder de gluhwein en paletten Jupiler stond ik hier vandaag niet meer.
(DBS)
