De Brugse ex-toppoliticus Paul V.D.D. (N-VA) stapt uit de politiek en kiest resoluut voor zijn jeugddroom: het uitbaten van een badhuis. In een exclusief interview voor de Brugse Stem ontbloot hij zijn motivatie. En hij heeft voor ons een primeur in petto.
Plaats van afspraak is een geheim adres in Sint-Gillis. Paul V.D.D. is keurig op tijd en heeft er wel zin in. Al snel blijkt dat de bijna ex-politicus de plaats niet zomaar gekozen heeft. In ruil voor batterij pilsjes legt hij met plezier zijn ziel bloot. Achteraf was de Brugse Stem tegelijk blij en triest: wij hebben wereldnieuws én ons maandbudget is opgesoupeerd aan drank. Dat laatste is niet de primeur.
DBS: Beste Paul, je stond erop ons hier te ontmoeten. Waarom?
PVDD: Kijk eens rond je. (Doet dat ostentatief zelf en laat zijn blik lange tijd rusten op de dienster die ons een dienblad met 12 pinten bracht). Dat is hier toch de perfecte plaats voor een bar met hoogwaardige diensten. Als journalist zou je de geschiedenis van je stad beter moeten kennen! Reeds in de middeleeuwen was Sint-Gillis gekend als de parochie met de meeste badhuizen of “stoven”, waar je ook terecht kon voor een happy ending en zoveel meer. Ook na de Franse revolutie vond je hier meer dan één Maison de Tolérance, zoals dat in slecht Vlaamsch heet.
Als geschiedenisstudent fascineerde het fenomeen van stoven, badhuizen en bordelen mij mateloos. Eens ik later besefte welke onweerstaanbare drang en aantrekkingskracht mijn voorkomen uitoefent op het zwakke geslacht, vielen alle puzzelstukjes in elkaar. Ja, ik heb een roeping: dat van uitbater van een badhuis met aanhorigheden in Sint-Gillis. Ik heb alle aandelen die ik in het zwart van BDW kreeg verkocht en met de opbrengst dit pand gekocht.
DBS: Barman en pooier? Een bordeel? Maar Paul, ligt dat niet te ver buiten je comfort zone?
PVDD: (Heel verontwaardigd). Comfort zone? Comfort zone?!? Zeg gast, weet jij wel wie of wat ik ben? En los van het feit - en dat zou je toch moeten weten - dat dat alles ruim binnen mijn bekend terrein ligt, is er niks mis met uit je comfor tzone te stappen. Dat zeg ik ook altijd tegen mijn stagiaires. Je weet nooit wat je leert en ontdekt.
DBS: Nu je het zegt. Maar voor een goed begrip: je stapt uit de politiek om uitbater te worden van deze fijne instelling.
PVDD: Dat heb je goed samengevat.
DBS: Maar Paul… Hoe, waarom … De Vlaamse beweging zal je missen.
PVDD: (Slaat met de vuist op tafel en wenkt de dienster voor een nieuw rondje op onze kosten). Maar kijk eens rond je! Wat kan hieraan tippen? Niks! Daarbij, ik stap enkel uit de nationale en de federale politiek. Daar hebben we met de Vlaams Nationalisten alles bereikt wat we willen bereiken: België onbestuurbaar maken, cultuur en de culturele instellingen naar onze hand zetten, justitie verkloten enzovoort. Ik twijfel zelfs nog of ik de lokale politiek nog verder wil verrijken met mijn inbreng.
DBS: Maar in Brugge is het departement cultuur toch in handen van een kaloot?
PVDD: Dat is slechts schijn. De voorbije jaren hebben we met de Vlaamse beweging alle cultuurinstanties die ertoe doen geïnfiltreerd. Er gebeurt op cultureel vlak niks zonder dat wij daarvan op de hoogte zijn en onze toestemming hebben gegeven. (Windt zich op.) Anderzijds is het maar net hoe je het bekijkt. Was De fauw bij de vorige verkiezingen niet met zo’n belachelijk voorstel gekomen, dan had die kerel op onze lijst gestaan. Maar ach, dat is slechts een kleine nederlaag die weinig voorstelt: wij houden dat departement van binnenuit in handen.
DBS: Dus Paul, binnenkort heb je helemaal niks meer met politiek te maken?
PVDD (Neemt licht beneveld een mysterieuze air aan). Dat zijn jouw woorden. Dat heb ik helemaal niet gezegd. Want er is ook nog altijd de internationale scène.
DBS: Mikt u op het Europees parlement?
PVDD: (Lacht smakelijk). Wat een mop! Het Europees parlement! Die irrelevante praatbarak stelt niks voor en gebruiken alle Vlaams Nationalisten enkel om geld te pakken voor onze beweging op lokaal vlak. En om de ontwikkeling van de Europese regio’s te stimuleren. De toekomst is aan de nationalisten, elk op zijn eigen turf, zonder zich iets aan te trekken van de buren, zonder die volkerenbond. Nee. Het gaat om de échte internationale politiek.
DBS: Pardon? Ik bedoel: excuseert u zich mij. Wat bedoel je?
PVDD: Kijk: weinig mensen weten dat ik benaderd ben door de entourage van Trump. Den Donald kent mij en ziet in mij terecht een zielsverwant en soortgenoot. Die man weet als geen ander zijn pionnen te kiezen. Het is voor mij dan ook een eer dat hij mij wil als adviseur. Ik moet hem bijstaan bij het uit elkaar spelen van de Europese unie.
DBS: (Weet niet wat te zeggen).
PVDD: Maar ik stel prioriteiten: eerst mijn stoof in orde krijgen en dan trek ik wel naar het Witte Huis. (Lachend heft hij het zoveelste glas hoog). Van het ene bordeel naar het andere.
(Willem de Rufter)