Na een week radiostilte, doorbreekt hoofdredacteur Kenny Dezeugstecker het omerta rond de publicatiestop van De Brugse Stem.
"Ik moest van mijn werk een week naar de Verenigde Staten, dat kon ik moeilijk combineren met het dagelijkse redactiewerk dat onze nieuwssite vereist", legt Dezeugstecker uit. "Ik had uitdrukkelijk aan redacteurs Dirk en Jean gevraagd om tijdelijk op te treden als eindredactie, maar dat was er natuurlijk weer teveel aan." Dezeugstecker is duidelijk ontgoocheld.
Of het nog goed komt tussen de redactieleden? "Ik betwijfel het", aldus Kenny. Wij contacteerden de overige twee redactieleden.
"Ja, klopt. Wij hadden al afgesproken om op café te gaan op maandag. Na een late avond in 't Poatersgat lagen we de dinsdag hele dag in ons bed te stinken. Natuurlijk wisten we dat Kenny dit niet zou appreciëren. We hebben dan maar een verhaaltje verzonnen dat er een officiële klacht is binnengekomen", legt Dirk Verbeek uit. De klacht werd in alle haast neergepend op café en staat vol met schrijffouten:
Beste Zeug steckker,
MERCEDES HERE. Ik leg kalcht neer tegen de Brugse Stem want het moet gedaan zijn met lachen. Ik en mijn maat vinden het flauwe satire, stop ermee. Ik stuur mijn advocaat op jullie af.
Hoogacchtend MVV
"Van Volcem hadden we er niet in mogen betrekken", betreurt Jean-Pierre, "maar goed, het kwaad was al geschied. Op Facebook werd volop gespeculeerd en al snel kwam er ook een artikel in de Krant van West-Vlaanderen." Of Van Volcem ook effectief op de hoogte was over de commotie, blijft onduidelijk. "Ik denk niet dat ze het heeft gemerkt", zegt Dirk, "senioren hebben maar weinig affiniteit met online media."
Algauw begonnen ook politici van andere partijen zich vragen te stellen bij de publicatiestop. "Zeker uit socialistische hoek", vertelt Dirk, "volgens mij omdat ze dachten dat het één van hun mandatarissen was die klacht indiende. Niet onlogisch, de meeste socialisten zijn bejaard en hebben geen gevoel voor humor."
Het spel zat dus op de wagen, dus restte er voor Dirk en Jean niks anders dan de rest van de week op café te spenderen.
"Kijk, ik zou mij kunnen excuseren, maar dat is mijn stijl niet. Dat is ook de stijl van De Brugse Stem niet. We hebben er eens goed van gepakt, en dat definieert een echte Bruggeling."
